Leven van een paar dollar

G'day,

Ik ben inmiddels, zonder pinpas, aangekomen in Darwin. Darwin is een 'grote stad' maar heeft tegelijkertijd maar 60.000 inwoners en je hebt daardoor ook meer het gevoel dat je door een soort dorp loopt. Er lopen hier, net zoals in Cairns, erg veer aborigionals rond. Ik heb het alleen een beetje met hen te doen, ze lijken namelijk allemaal dronken, en het grootste deel slaapt ook op straat. Volgens mij was dit ooit hun land, maar nu moeten ze allemaal vragen om geld en zien ze er niet echt gelukkig uit. Ik ben tegenwoordig wel helemaal eerlijk als ik ze vertel dat ik geen geld heb, ik vraag me af of zei me geloven. Als het goed is, dat is dus nog niet zeker, zou mijn pinpas hier op woensdag aan moeten komen. Ik blijf hier tot en met zondag, als ik hem dus deze keer weer net mis zoals in Cairns, dan kan je zekker dan ik erg 'unlucky' ben. Als hij er eindelijk is kan ik je vertellen dat ik erg opgelucht ga zijn, maar ik heb hierdoor wel leren leven met weinig geld, wat best een nuttige ervaring is (al hoop ik niet dat het nog een keer van pas zal gaan komen). Ik ga de komende dagen een litchfield en een kakadu tour doen, waar ik allebei erg veel zin in heb. Ook komen Thijs en Ernst naar Darwin toe, lijkt me erg leuk om hen hier weer te ontmoeten. Mijn tijd in Australie is dus bijna ten einde, en daarmee komt ook het einde van mijn reis opeens wel heel erg dichtbij, nog iets minder dan 4 weken.



zondag 25 maart (cairns),
Heel erg warm was het vandaag in Cairns, het was gelukkig nog een beetje bewolkt, maar eigenlijk was het in de zon niet uit te houden. Ik heb vandaag de stad verkent, en tegelijkertijd uitgezocht waar ze in de avond Ajax-Psv zouden gaan uitzenden. Het is een best wel leuk stadje, het centrum is niet al te groot. Het is echt een backpackerscentrum, overal zijn reisbureau's voor backpackers. Als je daar langs loopt wordt je vaak aangesproken of je niet toevallig nog iets wil boeken. Bij deze reisbureau's heb je trouwens ook altijd gratis internet, vaak moet je dan wel een bandje dragen en ze proberen natuurlijk je ook weer wat te verkopen. In mijn hostel kwam ik Lea tegen, zat bij mij in het jaar op het Gemeentelijk. Met haar en met nog wat nederlandse jongens heb ik in de middag gechilled bij het zwembad, in het hostel. In de avond heb ik gechilled met Robert en Max, allebei uit Bussum. En toen om half 1 begon eindelijk Ajax, we waren inmiddels met best wel een grote groep. De wedstrijd was echt geweldig om te zien, en ik kon dan ook met een bijzonder goed gevoel gaan slapen. Zeker ook omdat Naarden had gewonnen van Mijdrecht, altijd spannend.

maandag 26 maart (cairns),
Heerlijk lekker lang uitgeslapen in de ochtend, mede doordat ik al hoorde dat het aan het regenen was. Gisteravond was het begonnen met regenen, het is het regenseizoen hier, en het regende nog steeds erg hard. Toen ik dan eindelijk mijn bed uitkwam, heb ik er gelijk voor gezorgd dat mijn dag erg nuttig was. Ik heb, met de hulp van de 2 catherine's (die ik nog ken van fraser), iets ingevuld voor de politie. Zodat nu er nu eindelijk een copy van mijn report naar Nederland wordt gestuurd. Hier zijn 5 telefoontjes en heel wat mailtjes aan vooraf gegaan (volgens mij is het juiste woord bureaucratie). Het regende de rest van de dag trouwens gewoon lekker door, waardoor ik niet heel erg bijzonder veel heb gedaan. Beetje rondlopen door de stad en mensen overal tegenkomen. Onze kamer was nogal een grote bende en daarom hebben we maar even een opruiming gedaan. Er waren nogal wat spullen die van helemaal niemand bleken te zijn.

dinsdag 27 maart (cape tribulation),
De wekker stond om 6 uur om op tijd klaar te zijn voor weer een volgende tour. Ik werd in de regen opgehaald door George, een aborigional. We hadden een klein busje waar iets van 20 mensen inzaten. Ik heb in de bus nog even geprobeerd te slapen, maar dat lukte niet echt want George kon, met al zijn kennis, zijn mond niet houden. Het was er interessant om te horen wat hij allemaal te vertellen had over de regio van het Daintree rainforest, het oudste ter wereld. We zijn hier en daar gestopt voor een wandeling, en dan begon het altijd precies te regenen. Dit maakte het wel extra speciaal, het blijft toch rainforest. Ook de mangrove's waren erg leuk om een keer in het echt te zien, en niet op 'national geographic'. We kwamen uiteindelijk aan bij Cape tribulation, waar er natuurlijk weer iets aan de hand was met Captain Cook (je wordt hier helemaal gek van die kerel, alles is naar hem vernoemd, of door hem vernoemd). Hier werd ik gedropt bij mijn hostel, sommige anderen deden een dag tour, ik deed een 2 day tour. Bij dat hostel ontmoette ik twee Nederlandse meisjes, waar ik de rest van de middag mee heb doorgebracht. Echt heel erg veel hebben we niet gedaan, op een strandwandeling na, gezellig was het wel.

woensdag 28 maart (cape tribulation),
In de ochtend in m'n eentje een beetje rond gewandeld over het strand en door de jungle. Ik was echt daar waar 'the rainforest meets the reef'. Een unieke plek in de wereld waar twee nationale parken met grote diversiteit aan elkaar grenzen. In de middag werd ik door een andere guide opgehaald en zijn we weer verder gegaan met de tour. We zijn natuurlijk weer hier en daar gestopt voor een kleine wandeling of een lookout. Het hoogtepunt van de dag was echter de cruise over de Daintree river. We gingen opzoek naar wildlife, waaronder natuurlijk 'scarface' onze doel was (een crocodile van ongeveer 5 m). De cruise was al prachtig op zichzelf en we zagen ook nog allerlei beesten, zoals een kingfisher en wat kleinere croc's, waarvan de grootste alsnog 2,5 m was. Hierna zijn we over de captain cook highway weer naar huis gereden. In de avond nog weer even snel wat muffins gehaald, 4 voor 1,60, is best een goede deal als je net voor tijd bij de woolworths komt.



donderdag 29 maart (cairns),
In de ochtend niet echt heel erg veel gedaan, maar na een kleine lunch wist ik het opeens. Ik wist wat ik ging doen en ik had dus een missie. Ik had, ondanks dat ik het in Nederland erg veel doe en het ook nog eens heel leuk vind, al erg lange tijd niet gedaan. De plek waar ik het kon gaan doen was 4 km van mijn hostel vandaan, dus ben ik gaan rennen. Ik had er echt heel erg veel zin in en begon dus ook steeds wat harder te rennen. Uiteindelijk daar aangekomen was het nog wel even lastig om het juiste materiaal te krijgen, maar ook dat is gelukt. Toen werd ik even zenuwachtig, zou ik het uberhaupt nog wel kunnen? Dit gevoel bleek niet terecht, ik kan het nog. Ik kan nog gewoon hockeyen en zeker het slepen (waar ik het meest naaruit keek) ging helemaal prima. In de avond nog even gechilled met de twee catherine's.



vrijdag 30 maart (cairns),

Niet echt heel veel kunnen doen vandaag, ik simpelweg geen geld om iets te doen. Dus ik ben maar met wat mensen naar het lagoon gegaan en daar even gechilled. Het is wel vervelend dat mijn pinpas hier nog steeds niet is aangekomen, ik heb nog maar een paar dollars over. Gelukkig helpt iedereen me erg goed, door me eten en drinken te geven. Dat is dus allemaal niet een heel erg groot probleem, maar echt heel handig is het niet. In de avond weer even wat gechilled met wat mensen en ook nog even kort uit geweest in de bar van ons hostel.



zaterdag 31 maart (darwin),

Vroeg opgestaan om mijn backpack weer eens in te pakken. En daarna afscheid genomen van wat mensen hier in Cairns. Ik ben door familie (ver ver weg) van me naar het vliegveld gebracht, wat heel erg aardig was. Mijn pinpas was alleen nog niet aangekomen en dat betekende dus dat ik een probleem heb. De vlucht was kort en prima. Voordat ik het vliegtuig in ging nog even gesproken met een australische vrouw. Die me later, samen met haar man, naar mijn hostel heeft gebracht. Want ik had geen geld om de aiport shuttle te betalen, wat ze gelukkig erg zielig voor me vonden. Ik kreeg van de man nog een mooi compliment (your English is briljant). Mijn hostel was gelukkig al lang geboekt en betaald, dus dat was geen probleem. Ik heb van de paar dollars die ik nog had wat te eten gekocht voor de komende dagen (pasta en brood). En heb daarna de prachtige zonsondergang bekeken.



zondag 1 april (darwin),

Ik werd wakker door het smsje dat mijn pinpas gister was aangekomen, heb ik weer. Dat heet dus echt flink pech hebben, maar aan de andere kant zou het nu dus ook wel weer kunnen zijn dat ik hem nog in Darwin ga krijgen. Ik heb de stad verkent vandaag en even in de haven naar de boten gekeken. Dit was alleen niet echt een pretje, door de hoge temperatuur (het was vandaag 43 graden). En ik nodig iedereen die denkt het weleens warm te hebben gehad van harte uit om hier een keer lekker door de zon te lopen. Ik heb dus ook maar snel de schaduw van de libary opgezocht. Ik heb ook nog erg goede zaken gedaan op financieel gebied vandaag, ik vond 2 dollar en ik heb mijn boek verkocht voor 4 dollar. Ik heb nu dus weer 6 dollar en kan weer wat ijsjes bij de maccas kopen, die zijn namelijk 30 cent. In de avond heb ik eerst even gegeten samen met Robert en Max en daarna hebben we voetbal gekeken en gekaart.


Sweet as!