Nieuw-Zealand, halverwege reis

Kia Ora,
Ik geniet op dit moment van Nieuw-Zealand, terwijl het bij jullie op dit moment prachtig winterweer. De elfstedenkoorst was ook hier te vinden, alle nederlanders hadden het er met elkaar over. Ik ga volgende week terug naar Sydney en hoop dan even tijd te hebben om wat mensen terug te mailen en te skypen met sommigen.
Sorry voor het zo lang niets plaatsen, hierdoor is dit verslag wel heel erg lang, maar je hoeft ook niet alles in 1x te lezen he;).

dinsdag 31 januari (wellington)
Het was erg naar weer en het was dus niet eens zo heel erg om lang in de bus te zitten. Bij de tussenstop kwam ik weer Alex tegen, ik heb ontmoet in het hostel in Auckland. Daarna even gezien in een libary in Raglan, tijdens de tongariro crossing ben ik hem tegen gekomen en nu dus weer. Omdat hij me verzekerde dat hij me niet achtervolgde, bevestigd dit maar weer dat toeval niet bestaat. Wellington wordt ook wel de windy city genoemd, en dat hebben we geweten ook want het waaide echt ziek hard de hele tijd. Ik ben met Ryan samen naar 'Te Papa' geweest, een gratis museum. Dit was niet heel erg gestructureerd en ook niet heel erg vet. Na een free meal van het hostel te hebben gegeten zijn we met een groep van onze bus nog uit geweest. We waren de hele avond in de bar van een hostel, waar het best wel druk was. Er waren allemaal mooie prijzen te winnen met rare spelletjes.


woensdag 1 februari
Vroeg opstaan, 6 uur, om de ferry te nemen naar het zuid eiland. De ferry tocht duurde best wel lang, we konden dus mooi met een klein groepje (de meeste bleven nog in wellington) Koe handel spelen. Ik bleef in Picton en heb daar even het stadje verkent, het is een klein stadje aan het water wat omgeven is door bergen. Bij het hostel hadden ze free mountainbikes dus daar heb ik ook gelijk gebruik van gemaakt, ik heb een tochtje gemaakt van 2 uur ofzo, het was een mooie tocht door de groene bergen. Daarna heb ik mijn was gedaan, ik was best bang dat het helemaal zou mislukken, maar het is allemaal goed gegaan. In de avond heb ik samen met Liz, een amerikaanse vrouw die ook op de bus zat, wat pasta gegeten. In mijn room zitten opeens opvallend veel duitsers.



donderdag 2 februari
Ik blijf hier rare dingen meemaken, mijn wtf moment van vandaag was toen ik in het bed onder mij twee duitsers samen in een bed zag liggen, waar de een z'n hoofd had, had de ander z'n voeten. Dus ik zei: guys wtf!? Ze vertelde me dat ze dit moesten doen om geld te besparen... Na een lekker ontbijt van de spaghetti van gister heb ik nog een beetje door de stad gelopen. Ik werd opgehaald door de bus, waarin best wel wat mensen zaten die ik al kende van mijn vorige bus. We moesten wel een stukje rijden voordat we bij het Abel Tasman National park aankwamen. Iedereen had honger dus we zijn gelijk begonnen met de free bbq die we vanavond kregen. Na het eten hier nog naar de enige kroeg in de buurt geweest, waar het leek alsof iedereen uit dit dorp familie van elkaar is. Er was een soort open podium dus er werd steeds door iemand anders muziek gemaakt, het was leuk dat er iemand uit onze groep ook zijn gitaar bij zich had en het podium opging op te spelen.


vrijdag 3 februari (Abel Tasman)
Ik ben vandaag met Bo (nederlands meisje), Chris (deens meisje), en twee sloveense vrouwen een flinke wandeling gaan maken. Eerst zijn we met de watertaxi naar Bark Bay gegaan, dit was echt een soort jetboat ervaring omdat de man die de boot bestuurde het leuk vond als de meisjes gingen gillen. Het park hier is echt fantastisch mooi, de kleur van het water is niet echt realistich zo blauw als het is, en dat in combinatie met prachtige stranden en daarboven een soort tropisch regenwoud. Vanaf Bark Bay zijn we gaan lopen, het was een walk van ongeveer 21 km, en dat duurde dus best wel lang. Het was niet echt steil dus dat was geen probleem. We hebben op een strand ergens in het midden even een tijdje gechilled, maar omdat het weer niet echt super was, zijn we maar niet gaan zwemmen. We moesten nog een heel eind terug lopen, die 21 km waren toch best wel lang opeens. Maar het was erg gezellig en we liepen door een prachtig natuur gebied. In de avond heb ik lekker een eitje gebakken en wat noodles gegeten.

zaterdag 4 februari
We zijn gereden van het Abel Tasman park naar Greymouth, op de weg zijn we een aantal keer gestopt om wat kleine wandelingen te maken. Zo hebben we bijvoorbeeld een uurtje gelopen om wat zeehonden te zien, en zijn we naar de pancake rocks gegaan. Greymouth is een dode stad, er is echt heel erg weinig te beleven. Behalve dan de zonsondergang, die scheen dan weer erg gaaf te zijn. Dus ik ben met wat andere naar het strand gaan lopen, toen we aan een man vroegen hoe we daar kwamen heeft hij ons met zijn auto even gebracht, zo gaat dat hier. Hij vertelde ons dat als we heel erg lucky zouden zijn, we dolphijnen zouden kunnen zijn. We waren heel erg lucky en zagen best wel veel dolphijnen, wat erg gaaf was in combinatie met de zonsondergang. Daarna hebben we in het hostel nog even een film gekeken. In de avond bij het skypen gezien dat het bij jullie in Nl echt winter is, raar om dat te zien terwijl ik zelf elke dag in korte broek rondloop.


zondag 5 februari
In de ochend hadden we niet echt iets speciaals te doen en ik heb dus een beetje door Greymouth gelopen, wat nu nog meer uitgestorven was. Iedereen bleek uiteindelijk toch in de mac te zitten, omdat je daar nou eenmaal gratis wifi hebt. Na de lunch zijn we gaan rijden naar Franz Jozef, een klein plaatsje wat helemaal draait om de gletjser die vlakbij is. We reden tussen de zee en de bergen in, wat best wel indrukwekkend was. Snowflake, de driver op dit moment, vertelt best wel veel vette verhalen over de dorpjes hier. Vroeger was het allemaal erg welvarend hier, door de goldrush. In de avond hebben we met een aantal mensen samen wat gemaakt voor dinner, dit bleek alleen niet zo heel erg handig en de volgende keer kook ik wel gewoon weer voor mezelf, of met 1 iemand anders. Het eten was gelukkig wel erg lekker. Na het eten hebben we een beetje gechilled in de bar. En nu ik op het internet zit ben ik erachter gekomen dat er serieus wordt gesproken over een elfstedentocht, mijn grote nachtmerrie. Maar als hij er komt dan is dat eigenlijk ook weer heel erg gaaf, en dan wordt het voor mij maar een nachtje doorhalen ergens om hem toch te zien.


maandag 6 februari (Franz Jozef)
Heerlijk uitgeslapen in de ochtend, na eerst te zijn wakker geworden omdat er mensen in mijn kamer zo nodig om 6 uur op moesten staan. Daarna met Bo, Ryan en Megan een bus genomen naar de gletsjer toe. We hebben een leuke wandeltocht gemaakt naar de gletsjer toe, een prachtige tocht. Uiteindelijk hebben we ook nog iets gedaan wat niet helemaal de bedoeling was, maar wel veel mensen deden het. Er was namelijk een sign dat je niet meer achter een bepaalt punt moest komen, dit hebben we wel gedaan. Maar we zijn niet de gletsjer op geweest, dus gevaarlijk is het niet geweest. Het was erg schokkend om te zien op welk niveau het ijs 10 maanden geleden was, iets van 30 meter hoger ofzo. De gletsjer was eigenlijk net al alle andere gletsjers die ik heb gezien, maar het was alsnog erg leuk om te zien. Het weer begon om te slaan, omdat we geen zin hadden om nat te worden zijn we weer terug gegaan. In de middag regende het en hebben we niet heel veel gedaan, wel hebben Bo en ik wat meer geleerd van hoe het eraan toe gaat in een bank. Ryan en ik hebben samen wat spaghetti gekookt, jammer dat de pesto wat chemisch was.

dinsdag 7 februari
Heel erg vroeg opstaan om de reis naar Queenstown te beginnen. Queenstown wordt ook wel de 'adventure capital of the world' genoemt en er is best wel veel te doen. De reis duurde vooral zo lang omdat we erg vaak zijn gestopt, een half uurtje wandelen, een uurtje op een strandje liggen. Op het stand deden we ook een wedstrijd om een free activity te winnen, jammer genoeg is zwemmen niet echt mijn specialiteit. We gingen vanaf de west coast landinwaard en het landschap veranderde ook echt, het werd ruiger en veel minder groen. De kust heeft hier verschrikkelijk veel regen, doordat er gelijk bergen zijn, achter die bergen is het daardoor erg droog (dankzij meneer rooijackers begrijp ik allemaal precies waarom). De driver vertelde dat hij zich altijd erg trots voelt om een kiwi te zijn als hij die prachtige landschappen ziet, en dat kan ik helemaal begrijpen. Wat wel raar is dat alle brugen hier maar 1 rijstrook hebben, er moet dus vaak even worden gewacht voordat je over een brug kan gaan. We kwamen aan het eind van de middag aan in Queenstown, na natuurlijk even te zijn gestopt bij de eerst bungy jump spot, en het is eigenlijk niet eens zo heel erg groot. Maar het is alsnog prachtig, het ligt aan een meer en wordt omgeven door bergen. In de avond zijn we met een grote groep uitgeweest, wat erg geslaagd was. We zijn in meerdere pubs geweest en het was over een groot feest.

woensdag 8 februari
Weer vroeg wakker gemaakt, maar daarna gelukkig nog een paar keer ingeslapen (moet ook wel als iemand in je kamer de wekker om 6 uur heeft staan). Gelukkig heb ik nog wel kunnen genieten van het free breakfast, wat natuurlijk eigenlijk niet free is en bij de prijs zit. Ik heb in mijn eentje Queenstown verkend en het bevalt me hier wel, echt groot is het niet, maar de sfeer is heel erg goed. Iedereen loopt vrolijk rond, van alle leeftijden, en de omgeving is prachtig. Met Bo en een ander meisje uit de bus ben ik daarna mee gegaan naar hun bungy jump. Stond ik met 3 camera's alles vast te leggen, het was leuk om te zien, maar het is nog steeds niets voor mij. De combinatie van niet willen + het te duur vinden, maakt de beslissing om niet te springen erg makkelijk voor mij. Wel een erg leuk gesprek gehad met iemand die een harley davidson had, kwam uit Auckland. In de avond zijn we gewoon even rustig ergens wat gaan drinken, niet echt te laat gemaakt.

donderdag 9 februari
Heerlijk uitgeslapen, waardoor ik het breakfast heb gemist, en ik dus zelf mijn noodles moest maken. Het regende wel in de ochtend, waardoor ik nog niet echt heel veel zin had om erop uit te gaan. Toen heb rond 12 uur wat beter weer werd zijn Ryan, Chris, Carolyn en ik een stuk gaan wandelen. Het was een korte wandeling, maar wel heel erg steil. Ryan en ik hadden een goed tempo te pakken, waardoor we een man die met zijn mountainbike naarboven ging hebben ingehaald. We vonden dit ook eigenlijk wel een beetje zielig dus hebben we de rest van de weg omhoog met hem gepraat en hem zo geholpen. Boven hebben we een de luge gedaan, een soort kartbaan, alleen dan zonder moter in de wagen. Dit was vooral erg leuk omdat we gingen racen, ik won de laatste race en daarmee een Fergburger, die we gelijk hebben gehaald. Dit was echt een hele grote en lekkere burger, die wereldberoemd is in Queenstown. We hoefden hierna niet echt veel meer te eten en hadden dus genoeg aan het free dinner. Hierna hebben we killerpool gespeeld, waar een paar pro's aan meededen, en we hebben dus niet gewonnen. We zijn vandaag naar de World Bar geweest, omdat we daar een free drink kregen. Daarna zijn we nog naar een andere bar geweest, was erg leuk allemaal.

vrijdag 10 februari
Een prachtige zonnige dag in Q'town, vandaag zijn Ryan, Robert, Alphons en ik weer naar boven gelopen. Alphons had een nogal grote kater en was dus niet echt blij met de steile wandeling die we in hoog tempo maakten. Het racen deden we deze keer in teams, ik was met Robert (duitser), maar dat ging niet echt briljant. Dit kwam onder andere doordat het er nogal agressief aan toe ging, ik ben 1x over het gras gereden en weer op de baan terecht gekomen, een andere keer was er een grote crash, waarin ik het slachtoffer was. Vandaag was het dus onze beurt om de Fergburger te betalen. Het was nog vroeg en heerlijk weer, dus zijn we naar het meer gegaan. Hier hebben we gespeeld met een frisbee, omdat we ook hier een wedstrijd van hebben gemaakt, krijg ik nu een biertje van iedereen. We hebben vandaag een rustdag gehouden en zijn dus niet uit geweest, we hebben een film gekeken.

zaterdag 11 februari
Het was weer heel erg lekker weer en ik ben dus ook met Alphons en Robert frisbee golf gaan spelen in de Queenstown gardens, waar we nog niet echt heel erg goed in waren. Ik heb vandaag van Liz geleerd hoe ik mijn broek moet maken, er zat een gat in mijn jeans. En zij heeft mij en Sophie vertelt hoe het was om in een ziekenhuis in Brooklyn te werken during 9/11, erg indrukwekkend om te horen. Toen ik met Dan zat te praten in de keuken ging opeens het brandalarm, iedereen moest het hostel uit. Stonden we met z'n allen op straat bezorg te zijn, want voor iedereen lag zijn hele hebben en houden in het hostel. We zijn dus maar even naar een Rugby wedstrijd gaan kijken. Wat wel erg leuk was, maar we zijn toch nog weer terug gegaan naar hostel, wat er gelukkig nog stond, voor het dinner. Hierna zijn we voor de laatste keer met z'n allen uit geweest. Ik kan inmiddels een gesprek met iemand voeren zonder dat ik er een woord van versta, want als ik met iemand in een kroeg praat die een heel erg sterk accent heeft dan hoor ik het vaak niet echt heel erg goed. Het uitgaan was weer bijzonder leuk.

zondag 12 februari
Het was erg lastig om vandaag om 6 uur op te staan, maar het moest wel want de bus vertrok om 7 uur. Het was weer een heerlijke dag en het landschap waar we door reden was nog veel mooier. De mensen die in deze bus zitten zijn wel oke, maar ik heb het beter meegemaakt. Ik ben er achter gekomen dat het vooral uit maakt met wie je iets doet, en soms niet eens zo zeer wat je doet. We zijn gereden naar de andere kant van de wereld, Bluff, wat 18958 km verwijderd is van London. We zijn nog even naar een strand en daarna zijn we naar Invercargill gegaan, wat vlak bij is. Ik heb in de middag, na even door dit industrie stadje te zijn gelopen, geslapen. In de avond heb ik gelezen en net met wat mensen geskyped. Leuk om weer met wat mensen te spreken, en anderen staan op de lijst om zsm mee te skypen, of om een mailtje terug te krijgen.

Ciao !