Laatste week in Sydney

Tja en dan moet je opeens afscheid gaan nemen van mensen die je hier in korte tijd heel erg goed hebt leren kennen, dat is best wel moeilijk. Ik sta nu op het vliegveld en ik vlieg over 2 uur naar Nieuw-Zeeland. Het is nu 4 uur in de ochtend en het airport was helemaal verlaten toen ik aankwam. Ik sluit het hoofdstuk Sydney voorlopig af en ik ga (helemaal alleen) naar de andere kant van de wereld. Ik ben heel erg benieuwd hoe het daar gaat zijn. Het is nog steeds erg leuk om te horen dat het goed met iedereen gaat. @ oom gerhard: ik heb met veel plezier je reactie gelezen en ik zal je binnenkort een mailtje sturen! Ik ga nu naar de incheck balie, ik hoop dat ik een goede vlucht ga krijgen! Het ga jullie allemaal goed!

donderdag 12 januari
Op school was het wel weer prima vandaag. Na school gelijk de ferry naar Manly genomen met Luc, Thijs, Ernst, Nienke, Beatrice en Lotte. Hoewel de golven weer echt heel erg slecht waren hebben we toch even geprobeerd te surfen. Daarnaast een beetje gehangen op het strand en wat met de rugby bal over gegooid. We hadden nog worsten over van gister en nadat Beatrice en Lotte naar huis waren gegaan zijn we wederom op Shelly beach gaan barbequen. We hadden nog wat kipnugets gekocht bij de Aldi en ook die deden het bijzonder goed op bij de barbie. We zijn vandaag wat eerder gegaan dan normaal zodat we na het eten, het was strak blauw en nog steeds erg warm, nog even konden zwemmen. Het water was heerlijk verfrissend en het was weer erg leuk om een onderwater camera te hebben. Hierna zijn we nog over de rotsen gaan lopen zodat we met uitzicht op 'Dead man Manly' de zon konden zien ondergaan. We zijn redelijk vroeg ook weer naar huis gegaan, omdat er morgen een groot EF party is.

vrijdag 13 januari (EF party)
In de ochtend ben ik begonnen met het invullen van mijn motivatiebrief voor mijn studie, dit heb ik gelukkig in alle rust kunnen doen en het was eigenlijk ook best wel leuk. Verder hoorde ik het belachelijke bericht uit Nederland dat een van de beste hockeyers aller tijde uit oranje is gezet, wij weten natuurlijk niet wat er binnen een team zich afspeelt, maar dit lijkt erop dat de bondscoach gek geworden is. Op school werd er vooral gesproken over het feest wat in de avond zou plaatsvinden. Ik heb thuis even heel erg snel gegeten en ben daarna gelijk weer naar de stad gegaan. We zijn met een redelijk grote groep nederlanders naar het feest gegaan. Het feest was een typisch schoolfeest zoals het altijd is. Alleen was het bier hier verschrikkelijk duur, 6 dollar, en was de ruimte te groot voor de hoeveelheid mensen. Het was ondanks de vorige punten een erg leuk feest. We zijn tot het einde gebleven, waardoor ik wel weer met de bus naar huis moest. En jullie kunnen het al wel weer raden, ik ben weer in slaap gevallen. Ik werd dit keer iets verder wakker dan maandag, en ben vanaf daar naar huis gerend (om mijn conditie ook maar een beetje op peil te houden), toen ik na een uurtje rennen thuis kwam was het alweer licht.

zaterdag 14 januari
Ik heb eerst heel erg lang uitgeslapen, totdat ik wakker werd doordat Cheng te veel lawaai maakte. Ik heb in de stad in een internetcafe samen met Nienke de foto's die ik tot nu toe heb gemaakt op mijn externe harde schijf gezet. Daarna zijn we naar GVA, de studenten residentie gegaan. Daar hebben we met z'n allen gechilled, tv gekeken, ping pong gespeeld en gegeten. In de avond nog even met mama en Anne-May geskyped en daarna lekker weer gaan slapen.

zondag 15 januari
Weer lekker kunnen uitslapen voordat ik naar de stad ging. Daar heb ik samen met Nienke een beetje rondgelopen en getwijfeld over wat we precies gingen doen, voordat we weer naar GVA gingen. Luc en Ernst waren ons komen ophalen van het station en dat hadden ze beter niet kunnen doen. Want er kwam een tropische regenbui aan en helemaal doorweekt kwamen we aan. We hebben dus maar lekker lang ping pong gespeeld. Na het eten zijn we naar de film gegaan, we hebben 'The girl with the dragon tattoo' gezien. Een hele spannende en ingrijpende film. Het verbaasde mij dan ook best wel dat de film 15+ was, in Nederland zou deze film zeker voor 18 jaar en ouder zijn. In de bus naar huis was ik nog over de film aan het nadenken, waardoor ik gelukkig niet in slaap viel.

maandag 16 januari
Ik ben vandaag voor het eerst niet naar een van mijn lessen geweest (sorry mam!), omdat ik een toets moest invullen voor de selectieprocedure waar ik mee bezig ben. Dit was eigenlijk ook al best leuk om te doen, nu nog hopen dat het allemaal niet voor niets is. Ik had in de middag les dus na school zijn we gelijk met wat mensen boodschappen gaan doen, om vervolgens in Urbanest (een andere studenten accomodatie van EF) pannenkoeken te eten met wat nederlanders. We hebben ook weer even bierpong gespeeld, luc en en ik moeten namelijk oefenen voor de wedstrijd die we hierin binnenkort hebben. Toen we voor de Scubar in de rij stonden liep Lincon Burrows, uit prison break, opeens voorbij. Dus iedereen met hem op de foto, voordat hij naar binnen ging. Wat eigenlijk best wel vreemd was aangezien de Scubar een echte backpackers kroeg is, erg goedkoop, en ik heb het vermoeden dat hij wel aardig wat centjes heeft verdiend. Het was een leuke avond, ik heb zelfs nog een shirt gewonnen toen ze dingen gingen weggeven door ze in de menigte te gooien, van het oude principe 'stroois'. Bij de KFC hebben we nog geprobeerd om een extra burger te krijgen door wat haren in een half opgegeten burger te stoppen, maar daar trapte ze niet in jammer genoeg. In de bus terug scheelde het niet veel of ik was weer doorgeslapen, maar ik had geluk. Het was dezelfde driver als die mij thuis had afgezet, met zijn hulp en de hulp van Ernst die me wakker belde, ben ik in Bankstown uitgestapt.

dinsdag 17 januari
Ik wilde uitslapen, jammer alleen dat Cheng dat niet wilde en gewoon om half 7 de wekker had staan. Toch nog maar even een paar uurtjes blijven liggen, voordat ik naar de stad ging. Ik heb een beetje rondgelopen, een hostel geboekt voor als ik weer terug kom en ik heb een ander hostel bezocht voor mijn kapper. Daar was alleen van eigenaar gewisseld dus dat had niet heel erg veel zin. Op school hadden we vandaag een inval teacher, omdat onze eigen ziek was. Na school ben ik gelijk naar huis gegaan om wat te eten. Daarna ook weer gelijk weg gegaan naar Newtown, waar Ernst, Nienke, Thijs en ik nog wat hebben gegeten voor de verjaardag van Thijs. Ik heb vandaag dus weer lekker veel in de trein gezeten, maar daar wen je wel aan. Weer thuis gekomen ben ik begonnen met het opruimen van mijn deel van de kamer, aangezien ik binnenkort weg ga, en het nogal een hele grote zooi is.

woensdag 18 januari (Cricket)
Op school had ik vandaag mijn final exam, deze test was voor alle levels hetzelfde en was dus ook best wel heel erg makkelijk. Ik heb bijna gelijk erna de uitslag gekregen, die zei dat ik nu het level advanced heb. Na wat overleg met Josh over de international day die vrijdag zal zijn, zijn Luc en ik naar een supermarkt gegaan. We hebben even wat eten gekocht als lunch en als avond eten. Met de bus zijn we naar Moore park gegaan, het was erg lekker weer en we hebben daar een beetje rondgelopen. In de avond zijn we naar een T20 Big Bash league (cricket) wedstrijd gegaan, die werd gespeeld op de Sydney Cricket Ground. Deze vorm van cricket bestaat pas een paar jaar en is veel korter dan test cricket. Echte cricketfans vinden deze tak van de sport maar niks, en dat kan ik eigenlijk ook wel een beetje begrijpen. Tussen de worpen waren er korte interviews op de tribune of werd er muziek gedraaid, er stonden cheerleaders langs de kant en er waren zelfs spelers die tijdens de wedstrijd handtekeningen uit aan het delen waren. Als er een '4' of een '6' werd gescoord dan kwam er ook vuur langs de kant. Sydney begon en dat was niet echt een fijn begin, de aanvoerder was al gelijk uit. Later in de wedstrijd ging het gelukkig steeds beter en in de rust, na de eerste inning, stond Sydney met 176-0 voor, waaronder 49 runs voor maddinson. Deze vorm van cricket heeft wat andere regels dan normaal, maar we hadden al wel vrij snel door wat er allemaal gebeurde. Perth begon goed aan hun beurt en ze kwamen snel dichter bij. Maar toen kreeg Mitchell Starc het op zijn heupen, of zijn armen, en hij bowlde even twee wickets achter elkaar. Hij ging voor de hattrick, dit lukte ook bijna, maar ondanks dat het publiek in extase was (iedereen ging helemaal uit zijn dak) lukte dit net niet. Een paar worpen later gooide hij echter alsnog zijn derde wicket. De sfeer in het stadion werd steeds beter, dit kwam doordat er steeds meer bier werd gehaald door de mensen en doordat het erg spannend werd en de Sixers konden dus wel een duwtje in de rug gebruiken. Af en toe werd er door de speakers in het stadion ook een deuntje aangegeven dat iedereen dan begon te klappen. Uiteindelijk kwam het erop neer dat het op de laatste bal aankwam, het stond 176-173. Het publiek werd gek en iedereen ging staan, al werd het even stil toen de batsman van Perth de bal hoog in de lucht sloeg. De bal lande echter voor de boarding, er was iemand van Sydney snel bij om de bal weer terug te gooien. In de tussentijd had de batsman al 2 runs gemaakt, een derde kwam er echter niet meer en Sydney won met 176-175. De meeste mensen in het stadion vonden dit wel leuk en er werd dus ook flink gefeest, de supporters van Perth, die er zeker ook waren en gewoon tussen het thuispubliek inzaten, leken er niet eens zo heel erg teleurgesteld over. Heel erg druk was het trouwens niet, er zaten 20.000 mensen in het stadion. Het was al met al een geweldige ervaring, het publiek, de Sydney Cricket Ground en de wedstrijd zelf maakte het tot iets heel erg bijzonders.

donderdag 19 januari (the last barbie)
Op school niet heel erg veel bijzonders, ik ben nu bijna klaar met mijn cursus en heb het prima naar mijn zin gehad. Na school zijn we eerst even door de stad gelopen en wat gelunched in Urbanest. En daarna zijn Luc en ik naar GVA gegaan, toen we daar aankwamen zijn we gelijk weer weg gegaan. Thijs en Ernst hadden namelijk net een auto gekocht en we zijn dus met de auto naar Shelly beach gegaan. En dat was bij vlagen erg komisch, aangezien Ernst en Thijs af en toe discussie kregen over de te nemen route en over hoe hard er over de drempels gereden kon worden. Na een flinke omweg zijn we gelukkig toch gewoon op het stand aangekomen. We zijn gelijk maar weer onze hamburgers gaan maken, die toch elke keer weer verdomd lekker zijn. Als we daar aan het barbequen zijn ontmoeten we standaard nieuwe mensen, er zijn altijd wel mensen die op ons afkomen om te vragen waar we vandaan komen. Zo was er vandaag een pakistaan uit de VS, twee zwitsers en een vriendgroep uit Sydney waarvan een meisje jarig was (wat betekende dat we taart kregen). Na het eten zijn we weer over de rotsen gaan lopen, deze keer was er een grote groep mensen nog aan het surfen. Geweldig om te zien hoe dat ging, er was een heel erg klein jongetje bij en een man die waarschijnlijk zijn opa was. Ik ben in mijn eentje weer terug gegaan met de ferry, zij gingn rijden. Ik was gelukkig niet al te laat thuis, waardoor ik nog even op kon ruimen.

vrijdag 20 januari (international day)
Mijn laatste schooldag begon met vroeg opstaan en mijn hele kamer opruimen, nadat ik dat had gedaan ben ik naar school gegaan en heb daar nog even snel een exit test ingevuld. Josh vond dat ik de test niet serieus had genomen, maar het resultaat (72 uit 75) zei iets anders. Met de Nederlanders zijn we ons gaan voorbereiden voor de international day. In de middag had elk land een eigen lokaal, waar dan iets van je land in moest worden gedaan. Heel veel landen hadden iets met eten gedaan, er hingen veel vlaggen, er waren presentaties over landen, er was klederdracht en in sommige lokalen waren de mensen aan het dansen. Wij hadden naast allerlei Nederlandse atributen, zoals een nederhose (met staart) en een presentatie over Nederland op een Ipad, ook een workshop. Dit was een workshop hoe je een joint moet maken, (er werd thee en blaadjes gebruikt). Buitenlanders denken namelijk dat iedereen in Nederland elke dag wiet rookt, waar ze dat precies vandaan halen is de vraag, maar het gaf Beatrice wel haar 15 minutes of fame. De directeur van de school was er eerst niet zo blij mee, maar toen hij zag dat het meer een grap was vond ook hij het leuk. Het was raar om afscheid te nemen van de mensen op school, omdat je veel ervan nooit meer gaat zien. Gelukkig kom ik over 4 weken gewoon weer terug naar Sydney en dan zal ik zeker even de school binnen gaan. Na school heb ik thuis gegeten en ben daarna weer de stad in gegaan. We hadden de verjaardag van Isabelle (belgisch meisje), wat wel leuk was. Maar ik ben toch niet heel erg laat naar huis gegaan, zo leuk was het nou ook weer niet.

zaterdag 21 januari (afscheid)
Ik werd erg vroeg wakker zodat ik Vicky nog even gedag kon zeggen, dit was niet zo heel erg emotioneel omdat ik niet echt een hele goede band met haar heb opgebouwd. Ik heb het prima naar mijn zin gehad in Bankstown, omdat ik helemaal zelf kon doen wat ik wilde, en die vrijheid was heerlijk. Ik ben naar Central gegaan en heb daar eerst een half uur mijn rugzak onderzocht, het regende namelijk en ik wist niet meer waar de hoes zat, uiteindelijk heb ik die gelukkig gevonden. Ik kon hierdoor naar een internetcafe lopen om de formulieren voor mijn studie te verzenden, dit was echter niet goed gegaan, gelukkig heb ik ze net kunnen versturen (het is nu 4:15). Ik heb mijn rugzak even bij Nienke neergezet, zodat ik dat verschrikkelijk zware ding niet helemaal mee hoefde te nemen naar Manly. Daar ging ik iets spannends doen, namelijk mijn surfboard ophalen. Ik moest eigenlijk nog betalen voor schade die ik ooit had aangericht, maar dat waren ze alweer vergeten. Mijn surfboard blijft de komende tijd ook bij Nienke, zodat zij ook een beetje kan gaan leren surfen. Luc was ook meegegaan naar Manly en Nienke en ik zijn in de avond naar GVA gegaan. Luc en ik deden mee met de 'goon olympics' (bierpong en dan met goon). We vertegenwoordigden Nigeria, en hadden ons dan ook flink ingesmeerd met mijn bruine zonnebrand. We wonnen een potje heel erg mooi doordat ik de bal in een beker gooide die op dat moment gedronken werd, maar uiteindelijk ging het toch mis. In de kwartfinale verloren we van de regerend kampioen, we hadden erg veel pech die keer. De rest van de avond hebben we pingpong gespeeld, een film gekeken en wat rond gehangen. Het was best raar om afscheid te nemen van Ernst, Thijs en vooral van Luc. Luc en ik hebben bijna alles hier samen gedaan en dat was best wel heel erg gezellig, maar nu scheiden onze wegen. Dit is iets wat ik raar vind aan backpacken, je ontmoet mensen en leert ze best wel snel kennen, maar je weet dat het niet voor lange tijd zal zijn. Al is de reunie in Nederland al bijna gepland. Nienke is met mij met de bus, waarin we natuurlijk ook weer nederlanders tegenkwamen, naar de stad gegaan. Haar zie ik over 4 weken weer, en dat maakt het afscheid nemen toch anders. Ik heb weer een bus en daarna een taxi genomen naar het vliegveld, waar ik nu sta (helemaal verlaten is het). @Luc als je dit leest, ik hoop dat je niet voor niets terug gaat naar Nederland en we spreken elkaar snel weer!!

Bye