Thuis

G'day mate,

Ja dit is dan echt mijn laatste blog. Voordat ik verder ga zal ik eerst even kort vertellen wat er de laatste dagen van mijn reis is gebeurd.

Op vrijdag heb ik de hele dag door Singapore gelopen, ik werd ergens in de ochtend door twee meisjes aangesproken en met hen heb ik de hele dag doorgebracht. Singapore is een hele vreemde stad, totaal niet aziatisch. Heel erg schoon is het overal, je mag bijvoorbeeld geen kauwgom kauwen, en het is echt heel erg goed georganiseerd. We hebben lekker gegeten in little india en zijn in de avond naar het Marina bay skypark gegaan. Hier hebben we een geweldige zonsondergang gezien, ook het zien van singapore in de nacht was best wel vet. Daarna hebben we nog een mooie water en licht show gezien.

Zaterdag begon met hele harde regen, dus ik heb optimaal gebruik gemaakt van het ontbijtbuffet. Toen het uiteindelijk toch opklaarde ben ik door de stad gaan lopen. Ik liep er echt verloren rond, alsof het m'n eerste dag weg van huis was. Maar het was dus mijn laatste dag en met mijn hoofd was ik al heel ergens anders. Waar ik de laatste tijd toch echt wel veel zin had om naar huis te gaan, begon ik nu ook wel te twijfelen. Want ik had zo'n heerlijke tijd gehad en wie wil dat dan verlaten, het leven zonder zekerheden, zonder tijd en zonder te weten in welk bed je in de avond slaapt. Mijn lichaam is op een rivier cruise geweest, terwijl mijn hoofd zich steeds meer in tweeën splitste tussen de twee gedachten (jullie zouden dat een 'dubbel gevoel' noemen). Ik heb nog een keer lekker gegeten in Little India en ben daarna met een shuttle bus naar het airport gegaan. Ik was blij dat ik hier op tijd was, want het was nogal een chaos bij het inchecken.

De vlucht was een hele bijzondere, ik had namelijk al mijn eerste film gekeken voordat we opstegen. We hadden namelijk 2 uur vertraging vanwege een militaire oefening, ik moet toegeven dat ik verdacht veel chinezen zag rondlopen in Singapore... Tijdens de vlucht schrok ik opeens, omdat er een man een paar rijen voor me aan het schreeuwen was, en ja in een vliegtuig schrik je dan best wel erg. Het bleek dat de man in z'n eentje een fles sterke drank had gedronken en had gerookt op de wc. Hierdoor moesten we op london ook nog eens wachten totdat de politie de man had opgepakt. Door dit alles miste ik mijn aansluiting, en moest ik wachten op de volgende vlucht vanuit London. Tijdens deze vlucht was er nogal wat turbulentie, waardoor iedereen de hele vlucht moest blijven zitten. Om half 3 kwam ik dan eindelijk aan op schiphol, waar ik werd opgewacht door: papa, mama, Anne-May, tante Tineke, tante Gerda, oom Hugo, Emilie, Bastiaan, Oscar, Diederick, Jeroen en Chris. Wat was het leuk om door zo veel mensen te worden opgehaald en heel erg bedankt daarvoor. Op schiphol hebben we even naar Ajax gekekeken en in de avond ben ik alweer Amsterdam in geweest voor koninginnenacht. Waar we in dezelfde club zaten als een deel van de selectie van mijn favoriete voetbalclub!

5 maanden geleden was ik vertrokken vanaf Schiphol, wat is er ongelofelijk veel gebeurd in de tussentijd. Wat heb ik veel gezien, veel mensen ontmoet en veel geleerd. Ik kan met alle recht zeggen dat ik een geweldige reis heb gehad, ondanks de tegenslagen die ik soms te verwerken kreeg. Het is raar om weer in Nederland te zijn, niks en niemand is hier veranderd (het lijkt serieus wel of de tijd heeft stil gestaan), waardoor je vrij snel weer gewend bent. Maar toch verlang ik soms nog terug naar die heerlijke warme dagen in bijvoorbeeld Australië, waarop je heel erg weinig doet, maar doordat je weer wat nieuwe mensen ontmoet je toch een drukke dag hebt. Het is heerlijk om te verlangen naar het andere, want dat deed ik ook toen ik nog op reis was. Het is ook heel erg fijn om dat wat ik het meeste heb gemist, de mensen hier, weer te zien. En over een paar uur ga ik weer een hockeywedstrijd spelen, iets wat ik ook heel erg gemist heb.
Zoals jullie misschien doorhebben zijn het nog steeds dubbele gevoelens.


Tijdens mijn reis had ik af en toe wat tijd over voor nutteloze, maar daardoor niet minder leuke, dingen. Zo heb ik wat statistieken bijgehouden die ik jullie zeker niet wil onthouden:
- Ik heb 105 mensen ontmoet in Sydney (6 weken)
- Ik heb 164 mensen ontmoet in Nieuw-Zeeland (4 weken)
- Ik heb 248 mensen ontmoet in Australië (7 weken)
- Ik heb 134 mensen ontmoet in Maleisië (3 weken)
- Ik heb dus in totaal 651 mensen ontmoet in 20 weken.
- Hiervan heb ik in totaal 52 mensen echt goed leren kennen (waarvan meer dan de helft in Sydney)
- Deze mensen kwamen uit 54 landen (iemand uit China ontmoette ik pas in de laatste week)
- Ik heb in totaal 15 ontmoetingen gehad die te toevallig zijn om toeval te zijn (ik hoop dat jullie dat snappen)
- Ik heb 43 pakjes noodles gegeten in ongeveer 7 weken, al heb ik soms ook in N-Z eentje gegeten
Verder ben ik:
- Bijna voor altijd in Byron Bay blijven wonen
- Op 10 verschillende airports geweest
- Erachter gekomen wat de spreekwoorden 'Going dutch' en 'Dutch courage' betekenen
- Erachter gekomen dat ik erg veel vrienden heb op de night market
- Erachter gekomen dat Coca-Cola bijna overal hetzelfde smaakt, en dit dus de veiligste keuze is om te bestellen
- Persona non grata geworden in de mac in Arlie beach

En ik ben erachter gekomen dat ik erg veel aan sommige van jullie te danken heb, zowel voor mijn reis als in het algemeen. Ik ga geen namen noemen, omdat ik niemand wil benadelen. Maar iedereen die iets heeft bijgedragen aan mijn reis; Heel erg bedankt!
Ook iedereen heel erg bedankt voor het volgen van mijn reisverslagen, ik ga nu naar het hockeyveld voor mijn eerste wedstrijd (als ik het nog langer ga maken dan wordt mars boos)

SWEET AS!!!