Nieuw-Zeeland

Hey Bro (zeggen ze hier vrij vaak in Nieuw-Zeeland)

Ik ben aangekomen in het land van de kiwi's. In het begin vond ik het maar niks in Auckland, wat ik geen leuke stad vind. Maar op dit moment is Nieuw-Zeeland echt een van de bijzonderste plekken op de aarde voor mij, het is hier zo verschrikkelijk mooi. Mijn trip met de Stray bus bevalt ook erg goed. Ik kan prima doen wat ik zelf wil, en als ik dingen met andere mensen wil doen is dat ook altijd mogelijk. Ik heb minder tijd om te typen voor mijn blog, gelukkig heb ik ooit van Helen een hele goed tip gekregen: alles in je geheugen terugspoelen vanaf het moment waarop je dan bent.


zondag 22 januari (Auckland)
De vlucht naar Auckland was oke, ik heb lekker geslapen, ondanks dat er achter me een kindje aan het huilen was. Na de vrij strenge douane controle was ik dan eindelijk aan de andere kant van de wereld, best vreemd eigenlijk. Ik heb de bus genomen naar het centrum van de stad, in de bus een britse vrouw van een jaar of 60 en een zweeds meisje van ongeveer 20 ontmoet. Met Maria, de zweedse, ga ik morgen de stad verkennen. Wel fijn om morgen niet helemaal alleen rond te hoeven lopen. Want dat heb ik vandaag wel gedaan nadat ik had ingecheckt bij mijn hostel, en dat was niet echt leuk. Auckland lijkt best wel veel op Sydney, maar I prefer Sydney. Ik miste mijn vrienden uit Sydney ook best wel, vreemd om te bedenken dat zij daar nu nog allemaal zitten en ik hier in mijn eentje door Auckland loop. Ik heb niet echt avond gegeten omdat ik niet heel veel honger had. Ik slaap op een kamer met 6 anderen, van over de hele wereld (van Alaska tot Italie). Ik ben niet al te laat gaan slapen, omdat ik echt kapot was.

maandag 23 januari
Ik heb vanacht een harde les geleerd, gister toen ik in mijn hostel aankwam kon ik kiezen wel bed en ik koos het bed met de beste plek. Maar dat bleek ook het bed met de dunste matras. In combinatie met roommates die laat thuis komen of heel vroeg weggaan, heb ik dus niet echt lekker geslapen. Ik heb wat noodles ontbeten en ben ook bij het ontbijt weer met wat mensen in contact gekomen. Ik ben er nu al achter gekomen dat het moeilijker is om geen mensen te ontmoeten dan om het wel te doen. Iedereen ziet namelijk dat ik alleen ben en dan gaan ze automatisch tegen je praten, zo ook Ali die de hele stad schijnt te kennen. Ik heb even door Auckland gelopen en het is eigenlijk best wel een saaie stad, het lijkt op Sydney maar dan veel kleiner en minder leuk. Ik ben samen met Maria naar Mission Bay gegaan, een klein strandje, een daar hebben we wat rondgelopen en ik heb even gezwommen. In de avond moest ik boodschappen doen en dat was echt best wel moeilijk. Probeer maar eens voor alleen jezelf en voor 1 avond boodschappen te doen, in Auckland. Gelukkig vond ik een grote supermarkt en zat ik uiteindelijk lekker tortelinni's te eten. Na het eten met 8 anderen in de jacuzzi geweest op het rooftop, eigenlijk is hij maar voor 4 mensen ofzo maar dat maakt niet uit. We zijn uiteindelijk nog even iets gaan drinken ergens met 3 engelsen en 2 andere nederlanders, was best wel leuk.

dinsdag 24 januari
Omdat ik gister in een moment dat ik alleen op de kamer was even snel mijn matras heb gewisseld, heb ik vandaag veel beter geslapen. Ik werd om 9 uur wakker, en moest toen haasten want ik ging om 10 uur samen met Maria de ferry nemen. We zijn naar Waiheke Island gegaan, een eiland ongeveer een half uurtje met de ferry vanaf Downtown. Daar hebben we eerst even getwijfeld, en uiteindelijk besloten om fietsen te huren in plaats van de bus te nemen. Dit was een goede keuze want het was geweldig. We kwamen nog twee andere zweedse meisjes tegen en met z'n vieren zijn we rond een groot deel van het eiland gegaan. Dat ik met 3 meisjes fietste (en niet met bijvoorbeeld oom Egbert, oom Gerhard of Daan) betekende dat ik vaak moest wachten, zowel boven als onderaan de bergjes, dit betekende ook dat ik langer had om van het uitzicht te genieten. Er waren flink wat kuitenbijters op Waiheke, er was letterlijk geen meter vlak. We zijn nog even heel kort gestopt bij een vineyard om wat wijn te proeven, dat schijnt er namelijk helemaal bij te horen op Waiheke. Rond 5 uur zijn we weer met de ferry naar huis gegaan. Ik moest namelijk de formulieren voor mijn studie nog een keer opsturen, dat was niet helemaal goed gegaan en dat heeft me vandaag wel wat zorgen bezorgd (leuke combinatie he!), ik hoop echt dat het nu wel goed is gegaan. Ik ga zo mijn spaghetti koken en morgen ga ik voor het eerst op reis met de Stray bus, ik ben heel erg benieuwd.


woensdag 25 januari (Stray)
Het was vroeg opstaan, en ik onmoette gelijk iemand in mijn kamer die op dezelfde bus ging. Een engelsman van 26 (Jamy), hij is rustig, aardig en een echte brit. In de bus zaten nog twee mensen waar ik het gelijk goed mee kon vinden, Ryan (28, half engels half en zwitsers, heeft een goede baan bij een bank in zurich) en Phill (een zestig jaar oude man uit Texas, een echte amerikaan). We zijn vandaag gereden met de bus naar een place called Hahei. Daar zijn we naar 'hot water beach' gegaan, wat best wel een vette plek was. Als je namelijk op bepaalde plekken een kuil maakte dan kwam er heet water naar boven, en niet gewoon warm maar bijna kookend. Toen we hiermee klaar waren zijn we een potje cricket gaan spelen, wat ondanks het niveau van mijn busgenoten best wel leuk was. Je kan elke nacht kiezen of je de door Stray aangeboden accomodatie wil of niet, meestal neemt iedereen die deal aan en blijft de groep dus together. Vandaag sliepen we bijna op het stand en voordat we gingen eten zijn we een wandeling gaan maken. Iedereen kon dit gewoon voor zichzelf doen, je bent dus helemaal vrij in wat je wil, alles met de groep doen of de bus alleen als vervoer gebruiken. Ik zoek uiteraard naar een combinatie van beide, omdat ik alleen ben heeft het geen zin om het alleen als vervoer te gebruiken. De wandeling duurde 2 uur en was echt heel erg gaaf, we zijn door de 'shire' gelopen en over de mooiste beaches die je je kan bedenken. In de avond hadden we een barbie die was inbegrepen bij de reis. Ik stond uiteindelijk weer vlees te maken, wat ik ook helemaal niet erg vind.


donderdag 26 januari (Raglan)
In de bus nog even een beetje geslapen, omdat het toch wel weer vroeg was. We zijn redelijk snel naar Raglan, wel eventjes gestopt om wat boodschappen te doen voor weer een gezamelijk avondeten (waardoor we 2 dollar de man kwijt waren). Het is geweldig om door Nieuw-Zeeland te rijden, het is zo verschrikkelijk groen en heuvelachtig. Het zijn allemaal hele kleine en steile heuveltjes die bedekt zijn met bomen. In Raglan sliepen we in een prachtige lodge, voor 26 dollar, in een bos tegen een berg aan. We zijn weer even naar het strand gegaan, omdat er mensen gingen surfen, wij zijn weer cricket gaan spelen. Toen we weer terug waren in de lodge ben ik in mijn eentje even door het bos gaan lopen. Het was de eerste keer dat ik mijn bergschoenen gebruikte en die waren hard nodig. Het was best wel een pittige wandeling en toen ik al een tijdje niet meer echt iets gezien had wat heel erg op een pad leek, ik liep echt midden door het bos, ben ik verstandig geweest en weer omgekeerd. We hadden weer een barbie tonight, die hebben allemaal 2 dingen gemeen. Ik ben degene die het vlees maakt en ik eet altijd te veel. Na het eten hebben we door het donker nog een stukje gelopen om de glowwurms te zien, wat best wel vet was.


vrijdag 27 januari (Haka)
Heerlijk regen vandaag, nu snap ik (naast alle vulkanen) waarom het zo groen is. De bus veranderd elke dag van samenstelling, zo ook vandaag toen er 2 fransen bijkwamen (die om 8 uur al aan het bier zaten, wtf!?). Een groot deel van de groep ging vandaag de caves in, maar ik had geen om daar veel geld aan uit te geven, aangezien ik toch al best wel wat grotten heb gezien. Dus voor mij werd het een kleine wandeling samen met wat anderen, we zijn ook nog even rustig het stadje in geweest. Hierna zijn we wederom even het stand op gegaan voor een potje cricket. Daarna kwam het hoogtepunt van vandaag, de culturele overnachting bij een maori familie, nou moet ik toegeven dat ik nog niet ben begonnen aan de overnachting omdat het nu half 3 in de nacht is. Eerst moesten we onze gezichten verven, wat best wel funny was. Daarna werden we onthaald door een oude man 'uncle boy' die ons het een en ander vertelde over de maori en over wat er vanavond allemaal ging gebeuren. We hadden een lovely dinner en iedereen was zichtbaar opgewonden, vooral onze chief (phill). We kregen een traditionele begroeting wat best wel indrukwekkend was, ook lieten ze ons de haka zien. De Haka zijn we daarna gaan leren met de mannen (jaa, facking cool). De haka moesten we daarna showen aan de vrouwen, die best wel onder de indruk waren. Zij lieten ons daarna nog een of andere dans zien. We sloten de dag af met een groot kampvuur op het strand.


zaterdag 28 januari
We zijn in de ochtend, na wat mensen hier en daar te hebben gedropt, naar een plek gegaan, rotorua, waar het altijd naar rotte eieren stinkt. Dat komt door de modderpool die er vlak bij is. Ik ben met Ryan, Dippy (busdriver) en twee zweedse meisjes short golf gaan spelen, dit ging best wel goed bij mij. Na de lunch zijn we weer verder gegaan, naar een waterval waar sommige mensen werden opgehaald om te gaan skydiven. Mensen zijn niet gemaakt om te vliegen, laat staan om uit een vliegtuig te springen, dat is mijn mening voorlopig. Ik heb in mijn eentje even door Taupo gelopen langs het meer. Na in Sydney de bananen te hebben herontdekt heb ik hier wat nieuws, hoe kan het ook anders dat dat de kiwi is. Ik heet veel kiwi's en, na een tip van een nieuw-zeelander zelf, eet ik die meestal, bij gebrek aan bestek, met schil en al op. Na de chilli die we vandaag als maaltijd kregen van het hostel, zijn we met een groot deel van de groep naar een hot water pool gegaan. Dit was echt heel erg vet en we zijn tot best wel laat daar gebleven. Hierna zijn we nog even naar een Irish Pub geweest in het stadje.

zondag 29 januari (goat hunting)
We moesten vroeg op vanochtend, en dat was niet eens nodig omdat Dippy de sleutels kwijt was, dus iedereen zoeken en ze zijn gelukkig gevonden uiteindelijk. Er moest best wel een stukje gereden worden, totdat we in een national park waren. Daar was al geen verbinding meer om te bellen ofzo en we waren dus best wel ver van de bewoonde wereld. Er moest echter nog drie kwartier over kleine bergweggetjes gereden worden en nog een drie kwartier over een onverharde weg voordat we aankwamen bij onze bestemming; Blue Duck Lodge. Dit is een verschrikkelijk groot terrein waar ze van alles doen en sinds kort ook Stray bussen langs komen. Ik was in een goede bui en heb besloten om samen met Ryan en Rafael (gekke fransman) een van de activiteiten te doen; goat hunting, we gingen jagen. Eerst kregen we een korte les over hoe om te gaan met het geweer, best belangrijk aangezien er echte kogels ingaan. Het was best wel raar om voor het eerst de trekker van een echt geweer over te halen. Daarna zijn we samen met Andrew, de jager, in een quad een flink stuk gaan rijden. Toen we eruit gingen om de geiten te zoeken kwamen we al naar vijf minuten een groepje tegen (andrew vertelde later dat hij hier een beetje teleurgesteld over was). Gelukkig was Ryan niet snel genoeg om er eentje af te schieten en moesten we achter ze aan. We moesten hun spoor volgen(of zoals de fransman zei: 'we are looking for shit'), wat ons door de bossen leed. Het leuke is alleen dat geiten geen rekening houden met dat het moeilijk is voor mensen om een hele steile berg recht omhoog te lopen. We moesten dus op een hoog tempo klimmen, we zijn heel erg vaak gevallen of naar beneden gegleden (ook Andrew) en het geweer dat we mee moesten nemen maakte het er niet handiger op. Uiteindelijk vonden we ze weer boven aan de berg, we hadden een redelijke kans om er eentje te schieten. Ryan miste deze keer en we moesten rennen om ze bij te houden. Omdat ik best wel aan het hijgen was, was het moeilijk om er eentje te schieten, toch dachten we dat ik er eentje had geschoten (later konden we hem niet vinden dus we zijn er niet zeker van, het kans zijn dat hij naar beneden is gerold het bos in). De fransman miste ook, maar Ryan schoot er eentje in zijn voet. Later heeft Andrew zelf deze geit geschoten, waarna ik het hart eruit heb mogen (of moeten) trekken. We konden dus terug naar het kamp met een geit. Het was echt heel erg vet om te doen, zeker het achtervolgen gedeelte.

maandag 30 januari (tongariro crossing)
We zijn vanochtend gereden van de Blue Duck lodge weer terug het National Park in, waar we gelijk werden opgehaald door een bus om een tocht te gaan maken. De 'tongariro crossing' stond vandaag op het programma, sommige zeggen dat het een van de mooiste 1 day wandelingen ter wereld is. Ryan en ik heb ons ingeschreven voor het eventueel doen van de toch naar mt tongrariro, wat een extra stukje is van 1,5 uur op de 7 uur duurende tocht. We moesten dus vanaf het begin af aan flink tempo maken omdat (na om 10 uur te zijn vetrokken) we om 5 uur zouden worden opgehaald aan de andere kant van de berg. Eerst moesten we een flink stuk mt ngauruhoe oplopen, deze berg is beter bekent als mt Doom (Lord of the rings). Het landschap was heel erg vulkanisch, er lagen overal stenen, en er groeide bijna niks. Toen we hoger kwamen was het echt een soort maanlandschap, mt Doom was ook heel erg herkenbaar. We liepen op een goed tempo en we hebben makkelijk de tijd gehad om het extra stuk te doen. Het laatste stuk, aan de andere kant van de berg, was heel erg vruchtbaar en we moesten een groot deel door een bos lopen. We hebben uiteindelijk ongeveer 6,5 uur gedaan, met een aantal stops, over de tocht. De tocht was heel erg mooi en indrukwekkend om te doen, maar we kunnen het ons niet voorstellen dat er niet heel erg veel mooiere tochten te maken zijn. In de avond hebben we de geit opgegeten die we gister hadden geschoten.

Sweet as